Ubud & Tanah Lot

Zondagochtend vertrokken we vanuit Kuta naar Ubud. We hadden zaterdagavond ons hotel voor hier al geboekt en onze spullen ingepakt. Klaar om deze surfspot te verlaten en naar de volgende bestemming te gaan.

Eenmaal bij ons hotel in Ubud (jep, weer een hotel, want die zijn hier goedkoper dan hostels) aangekomen, kwamen we terecht in een mooie tuin met allemaal leuke huisjesachtige gebouwen. Deze gebouwtjes waren de kamers. De kamers waren in echt Indonesische stijl, heel authentiek. Anders, maar leuk!

We dropten onze spullen en gingen op pad. Eerst eten, want we hadden ontzettend veel honger, waarna we verder zijn gegaan naar de Ubud Market. Wauw, wat was die leuk zeg! Ik heb echt intens genoten van de hele sfeer rondom deze markt. De geur van Indonesische specerijen, de kleine, lieve, ook wel ietswat opdringerige, oude indootjes, de felle kleuren overal en de drukte. Twee verdiepingen en ontelbaar veel gangetjes waar we continu de weg kwijt raakten.

Oma had me gevraagd of ik voor haar wat dingetjes mee wilde nemen, waaronder een slaapjurk. En ja hoor, ik heb er een gevonden. Een hele mooie. De jurk is waarschijnlijk wat te lang, maar ik hoor het haar al zeggen "oh ja, die maakt mevrouw Dielen wel korter he".

Na een paar uurtjes te hebben rondgezwerfd op dit kleurrijke deel van Ubud zijn we op zoek gegaan naar weer een eettentje. Dit keer kwamen we ergens terecht wat er behoorlijk karig uit zag. Echt zo'n typisch "ik durf hier niks aan te raken"-tentje, maar toch wilde ik hier heel graag eten. En wat was het de moeite waard zeg! We hadden Saté Ayam (kipsaté) en Lumpiah Goreng (loempia's) besteld. Alles werd vers bereid en dat proefde je ook. Echt heerlijk! Het klinkt misschien gek, maar ik waande me weer even bij oma thuis.

We zwierven verder, op zoek naar een avondplanning. En daar, op de hoek van de straat bij Ubud Palace werden we aangesproken door een van de locals. Hij droeg een sarong en zo'n Lonny-petje op zijn hoofd. Hij wist ons te vertellen dat er verderop, bij een van de vele tempels hier, een traditioneel optreden zou zijn. Kecak Fire & Trance Dance. Hier zijn we 's avonds naartoe gegaan, en het was echt mooi om te zien. Helaas was wel alles in het Indonesisch, dus we verstonden er niks van. Daardoor duurde het voor ons geval wat lang (ongeveer 1,5 uur), maar het was wel leuk om zo'n dans te zien!

De volgende dag zijn we naar de rijstvelden gegaan. Dit stuk landschap is echt zo mooi!! Hoewel er honderden meters hetzelfde te zien is, genoot ik van elk stukje groen. Het pad door de rijstvelden was zo smal dat je er amper met z'n tweeën langs elkaar kan lopen, en toch kwamen er scooters van beide kanten over ditzelfde pad. Ongelooflijk. Maar juist deze kleine dingen maken Indonesië tot Indonesië voor mij.

's Avonds zijn we met de taxi naar Tanah Lot gegaan. Op straat hebben we nog mede-reizigers gevraagd of zij een taxi wilden delen om kosten te besparen, maar de meeste waren al geweest of hadden al plannen.

Bijna anderhalf uur hebben we in de taxi gezeten, langs de smalste en engste weggetjes, maar wat we bij aankomst zagen was prachtig. De Tanah Lot Temple is een tempel op een rots in de zee. We liepen naar een klif vanuitwaar we super mooi uitzicht hadden op de tempel en de zonsondergang. Het was echt even wegdromen hier. Vooral de zonsondergang deed het hem.
De zon was onder, en opeens kwamen er honderden vleermuizen een van de grotten uit gevlogen. Alsof er spontaan een doos werd opengetrokken. Het klinkt niet heel bijzonder, maar het was echt geweldig mooi.

Ubud en Tanah Lot hebben me weer mooie herinneringen gegeven die ik mee kan nemen naar huis.

Zometeen gaan we naar Lombok. Dit wordt een lange rit met bus, ferryboat en weer een bus. We hebben een hostel in het centrum van Senggigi geboekt voor één nacht en zien dan wel weer verder.

Dag Ubud. Bali, tot volgende week.