Als kind de droom. Als backpacker de realiteit.

Ik zit hier op het strand. En terwijl rechts van mij de vier kindjes van de eigenaar van het hotel in de zee aan het spelen zijn en links van mij de zon stukje bij beetje ondergaat, ben ik aan het bedenken hoe ik mijn volgende herinnering met jullie ga delen.

Het begon gisterenochtend om 5:30 uur. De wekker ging. Behoorlijk zwaar om op te staan, aangezien de dag ervoor de wekker al om 2:30 was gegaan. We kleedden ons aan en liepen naar zee waar we in een van de vissersbootjes stapten.
Vlakbij de kust van Lovina komen elke ochtend tijdens de zonsopgang dolfijnen zoeken naar hun ontbijt. Het zit hier schijnbaar vol met tonijn en dat is waar ze voor komen.

Je kent het wel, als kind verandert elke week je lievelingskleur, je lievelingsdier, en na elke vakantie had je een nieuw favoriet land. Als kind deed ik mijn spreekbeurt over mijn toenmalige lievelingsdieren, dolfijnen. Ik droomde ervan ze in het echt te zien. Natuurlijk kan dat makkelijk in het dolfinarium, (ach gut wat schattig.. even tussendoor: er komt zojuist een van de kindjes naar me toe met een zelfgemaakte bloem, ze steekt hem achter mijn oor en zegt "for you". Zo lief!!) maar in het wild zou natuurlijk helemaal gaaf zijn. Gisteren is deze "kinderdroom" in vervulling gegaan.

We voeren op een bepaalde plek in zee heen en weer en daar ineens waren ze. In grote groepen zwommen en sprongen ze voor ons uit. Wauw. Ja, echt weer wauw. Het waren er zoveel. Maar ineens verdwenen ze ook weer. Zo ging het lange tijd door. Ze kwamen even tevoorschijn en verdwenen weer. Het ene moment wat dichterbij dan het andere moment. Alsof ze een spelletje met je spelen. Je zou bijna in staat zijn om te roepen "come out, come out wherever you are".
Op den duur waren ze zo dichtbij dat er zelfs eentje was die zijn hoofd stootte tegen de boot, kun je nagaan. Links, rechts, voor ons, ze waren overal. Het was prachtig. Opkomende zon, heen en weer springende dolfijnen. En ik. Ik genoot. Enorm!

Na een uurtje of anderhalf en veel geschoten foto's verder voeren we door naar een andere plek. We kregen een duikbril, een snorkel en flippers en sprongen in het water. Snorkeltijd!
Ik had op de Gili's ook gesnorkeld, en was daar al op zoek gegaan naar Nemo, maar heb deze toen niet gespot.
Vandaag hoopte ik die wel te zien en daarom begonnen we project 'Finding Nemo'.
Wat was deze snorkel omgeving mooi zeg. En echt zo-veel vissen. De vorige keer was het al een uitdaging om boven de scholen te zwemmen, deze keer zwom ik er doorheen. Want denk je dat die visjes voor jou opzij gaan? Echt niet. Ik vond het best eng, maar het beeld was zo prachtig dat ik er eigenlijk niet over na dacht. De vissen kwamen weer in verschillende kleuren, soorten en maten voorbij. En de eerste vissen uit Finding Nemo waren gespot. De blauwe Dory, de gele Bubbles, zeesterren en de zwart/witte Gill. Oh, de namen ken ik trouwens niet uit m'n hoofd hoor, maar heb deze te danken aan Google.
En ook daar was Nemo. Diep onder water, verstopt in wit koraal. Die visjes zijn klein zeg! Vandaar dat ze zo moeilijk te vinden zijn. Nemo spotten: check.

Eenmaal terug aan land zijn we naar Air Panas gegaan, de Holy Hot Spring van Banjar. Het ligt in een berg in tropische tuinen. Volgens locals zou het water hiervan een helende werking hebben. Het water is warm en bevat veel zwavelzuur doordat het van een vulkaan af zou komen. Waar of niet het was heerlijk en heeft weer mooie foto's opgeleverd. En omdat we nu toch al volledig "zen" bezig waren hebben we maar gelijk een momentje in de Spa gepakt. Een total bodyscrub met een lokale soort kruid.

Voor morgen hebben we een privé chauffeur geregeld. Hij brengt ons eerst naar bezienswaardigheden in Singaraja, dan naar de Git Git watervallen, vervolgens rijden we door naar Bedugul waar zich een Monkey Forrest bevindt en de Strawberry Plantation, om te eindigen in Pemuteran, onze volgende en laatste bestemming op Bali.